H.M.V. algemene informatie

H.M.V. en Nipper.

03010202

                                                                                                         ....of hoe een plaatje meer zegt dan bergen tekst.

Nipper (1884 - 1895), wie kent niet het beeld van het hondje dat, luisterend naar de stem van zijn baasje uit de hoorn van een grammofoonspeler afgebeeld staat op talloze afspeel apparaten en geluidsdragers.

Nipper brengt de eerste 3 jaar van zijn leven voornamelijk door in het theater. De eigenaar, Mark Henry Barraud was verantwoordelijk voor decorontwerp in het Prince's Theater in Bristol en het dier zal daar dan ook vaak te vinden zijn geweest. De naam Nipper kreeg hij omdat hij naar verluidt bezoekers vaak van achteren in de benen beet.

03010203

Na het overlijden van Mark Henry, in 1887 gaat Nipper over naar zijn broer Francis James Barraud (16 juni 1856 - 29 Augustus 1924) een kunstschilder. Het valt Francis op dat, telkens als de fonograaf speelt, de hond in verwarring lijkt te zoeken waar de stemmen vandaan komen.

Zo'n drie jaar na het overlijden van Nipper herinnert Francis zich dit gegeven en besluit om hier een doek aan te wijden.03010201

Het doek krijgt de titel "Dog looking and listening to a phonopgraph". Nipper wordt afgebeeld luisterend naar een fonograaf met zwarte hoorn. Francis probeert het doek tevergeefs te slijten aan de Royal academy en aan diverse magazines, waarna hij besluit om het aan te passen omdat niemandhet wil hebben.

Hij neemt contact op met William Barry Owen, de Amerikaanse oprichter en directeur van de Engelse afdeling van Emil Berliner's the Gramophone Company en vraagt een messing hoorn te mogen lenen, om deze zo natuurgetrouw mogelijk te kunnen natekenen.

Na de aanpassing van het doek past Barraud ook de naam van het schilderij aan en vanaf dat moment heet het werk:'His Master's Voice". Owen, die inmiddels geïnteresseerd is geraakt, krijgt de mogelijkheid om het schilderij over te nemen. Dit zou ook gebeuren, op voorwaarde dat Barraud nóg een aanpassing aanbrengt.

De fonograaf in het beeld moet vervangen worden door een grammofoonspeler van the Gramophone Company. Voor het bedrag van honderd pond doet Barraud afstand van het schilderij en alle copyrights. Barraud zal nog wel tot in lengte van jaren reproducties van het werk blijven maken.

We schrijven inmiddels 1899.

In december van dat jaar wordt Nipper voor het eerst als beeldmerk opgevoerd op een catalogus van the Gramophone Company.

Emil Berliner legt ook de exclusieve rechten vast voor het logo in de Verenigde staten om dit te gebruiken voor zijn Berliner Gramophone Company 

Na een langerekte stijd tussen Berliner en Frank Seaman (Zonophone) besluit Berliner om zijn bedrijf over te dragen aan Edridge Johnson.

Johnson hernoemt het bedrijf en in 1900 ontstaat zo "the Consolidated Talking Machine Company". Nipper verhuist mee, maar verschijnt nog niet op de platenlabels.

Wanneer in 1901 bij een volgende reorganisatie Consolidated wordt hernoemd ontstaat hieruit The Victor Talking Machine Company.

Uiteindelijk zal Nipper op vele (sub)labels die het bedrijf zal voeren zijn plek vinden, te beginnen bij Victor.

  • The Gramophone company
  • Berliner's Duitse dochtermaatschappij Deutsche Grammophon
  • Victor Talking Machine Co. (later bekend als RCA Victor and then RCA Records)
  • Victor's Bluebird label
  • Zonophone
  • Berliner's (en later Victor's) British zuster the Gramophone Co. Ltd. (informeel zelfs bekend als His Master's Voice)
  • EMI
  • HMV Retail Ltd.
  • the Gramophone Co.'s Duitse dochtermaatschappij Electrola
  • Victor's dochtermaatschappij,the Japan Victor Company (JVC).

Het beeldmerk, is onder vele namen bekend en in sommige gevallen zijn deze zelfs sterker gebleken dan de merknaam die wordt vertegenwoordigd.

Alleen al in Europa komen en kwamen we (zonder compleet te willen zijn) de volgende namen tegen voor de afbeelding van het kuitenbijtertje.

  • "His Masters Voice" (Engeland)
  • "La voix de son maître," (Frankrijk),
  • "La voz de su amo" (Spain), "A voz do dono" (Portugal),
  • "La voce del padrone" (Italy),
  • "Die Stimme seines Herrn" (Duitsland),
  • "Husbondens Röst" (Zweden),
  • "Głos Swego Pana" (Polen),
  • "Sin Herres Stemme" (Noorwegen)
  • "Sahibinin Sesi" (Turkije)

Om de verwarring niet nog groter te maken probeer ik een zo goed mogelijke scheiding aan te houden tussen de diverse productlijnen waardoor het echter wel mogelijk is dat het His Master's Voice beeldmerk doorheen de verhandelingen zal opduiken. Dit valt niet te vermijden met een diversiteit aan producten als dewelke zijn uitebracht met hetzelfde logo.

Klik hier voor meer informatie over Nipper.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Back to Top