Herinneringen aan Eddy Christiani

Toen ik kort na de tweede wereldoorlog, als veertienjarige puber, voor het eerst zijn stem over de radio hoorde, werd ik meteen een fan. Een fan van Eddy Christiani, die ik bewonderde om zijn prachtige uitspraak van het Nederlands en de soepele swing in zijn voordracht.

Ik schreef hem een brief via de VARA waarvoor hij toen werkte en kreeg een mooie foto van hem retour, compleet met handtekening. Die kreeg een ereplaats op mijn slaapkamer.

Vanaf die tijd ben ik Eddy blijven volgen. Ik luisterde naar hem bij het Ensemble Vincentino, bij Accordeola en later bij zijn eigen Ensemble Eddy Christiani. En natuurlijk kocht ik alle 78-toerenplaten die van hem verschenen.

Op de middelbare school schreef ik in de schoolkrant een artikel over hem en moest hem interviewen. We hadden afgesproken in de kantine van de AVRO-studio in Hilversum en keurig op tijd wachtte hij mij daar op. Ik heb het altijd fantastisch gevonden dat een topartiest als Eddy de moeite nam om zich te laten interviewen voor een schoolkrant uit Den Haag.

Dat gebeurde in 1954 en een jaar later raakte ik zèlf verzeild in de showbusiness – als redacteur van het muziekblad Tuney Tunes. Sindsdien zijn Eddy en ik elkaar geregeld tegengekomen en bleef hij steeds dezelfde aimabele man.

Toen ik in de jaren ‘60 als muziekproducer bij de omroep werkte, mocht ik een programmaserie maken toen Eddy 65 jaar werd. In de radioserie kwamen alle liedjes naar voren die hij vanaf 1940 tot een succes had gezongen. En dat waren er tientallen, variërend van vrolijke meezingers tot gevoelsrijk repertoire. En altijd voorgedragen met die plezierige, rustige en uit duizenden te herkennen stem.

Opnieuw kruisten we elkaars pad in de jaren ‘90, toen ik –samen met Eddy- een box met drie cd’s mocht samenstellen waarin alle hoogtepunten uit zijn repertoire zijn samengebracht. En natuurlijk was ik erbij toen Eddy een grote afscheidstournee gaf in 2007.

Toen hij in mei van dit jaar zijn 98^ste verjaardag vierde vertelde hij me heel graag de 100 te halen. Het heeft helaas niet zo kunnen zijn, maar voor MIJ en voor velen blijft hij de onvergetelijke Nederlandse gitarist-zanger.

Een artiest die muziekgeschiedenis schreef!

Skip Voogd