Wanneer we het hebben over Jazz muziek in de jaren '20 tot '40 van de vorige eeuw zullen slechts weinigen direct roepen, Duitsland. Toch werd in het interbellum in Duitsland op een heel behoorlijk niveau gemusiceerd. Zodanig goed dat Louis Armstong een van de mzuikanten beschreef als "zijn Europese evenknie".

De man in kwestie, Eddie Rosner (soms ook Ady Rosner of Eddie Rozner), kreeg dan ook al gauw de bijnaam "De blanke Louis Armsotrong of de Poolse Louis Armstrong. Zijn opname van het wereldvermaarde St Louis Blues zal hier zeker aan hebben bijgedragen.

Eddie, wiens echte naam Adolf Ignatievich Rosner (26 mei 1910 - 8 augustus 1976)  luidde maakte gedurende het begin van de jaren '30 deel uit van de Joods-Duitse band Weintraubs Syncopators.

De band, opgericht in 1924 was aan het einde van de jaren 20 en gedurende de eerste helft van de jaren '30 het neusje van de zalm op het gebied van Europese Jazz.

Men tourde over de hele wereld en speelde onder meer op de SS New York om de oversteek van Hamburg naar diverse Amerikaanse zeehavens voor de passagiers te veraangenamen.

Hun voorstellingen getuigden van een grote muzikale kennis, kunde en diversiteit, waarbij elk orkestlid meerdere instrumenten bespeelde. De optredens, veelal gelardeerd met een flinke dosis humor, werden dan ook overal waar men speelde zeer goed ontvangen.

Ook speelde de band een prominente rol in de UFATON-film Der Blaue Engel uit 1930, waarin men een belangrijke muzikale rol speelde naast Marlene Dietrich.

Vanaf 1934 speelde het orkest een uitgebreide Europese tour, waarbij men zelfs een geboekte tour van 6 maanden uiteindelijk tot een lengte van 18 maanden onafgebroken reizen en spelen wist op te rekken.

Rosner had de band reeds verlaten. Hij wilde zich voorbereiden op een Amerikaanse carriere. Het heeft niet zo mogen zijn. WOII gooide roet in het eten. Rosner ontvluchtte Nazi Duitsland en vestigde zich na de invasie van Polen door de Duitsers in 1939, in september van dat jaar in Rusland.

Rosner werd verwelkomd in Rusland door de autoriteiten en heeft in Rusland met zijn Belostok Jazz Big band de nodige successen gekend.

Na de oorlog, toen Stalin alle buitnlandse invloeden in Russische kunst en muziek verbood, viel Rosner uit de gratie bij de Sovejet leiders. Na een ontsnappingspoging werd hij veroordeeld wegens samenzwering en belediging van het moederland. in 1946 werd Rosner veroordeld tot 10 jaar in een Gulag (werkkamp), waarvan hij er uiteindelijk 8 uit zou zitten. in mei 1954 werd hij, meer dan een jaar na Stalin's dood vrijgelaten. 

Terug naar Weintraubs Syncopators.

De internationale successen hielden het ensemble constant in beweging en nadat de eerder genoemde tour van Rusland eindigde sppelde men zelfs in Mantsjoerije, Shanghai en Japan, wat een platencontract aldaar opleverde.

Het was duidelijk toen men in 1938 in Sydney (Australië) speelde, dat terugkeren naar Berlijn geen optie meer was waarna men zich in Australië vestigde.

Als op 3 september 1939 Australië, in navolging van het Engeland, de oorlog verklaart aan Duistland, worden de Joods-Duiste muzikanten als vijandige buitenlanders vastgezet. Drie van de bandleden komen al snel weer vrij, op grond van het feit dat zijn nooit de Duitse nationliteit hebben aangenomen.

Nadat een onderzoek dat betrekking had op de in Japan gemaakte plaatopnamen (ze zouden wellicht verborgen codes bevatten die de Japanse oorlogsinspanning zouden steunen) hen van alle verdenking had gezuiverd kom er weer muziek worden gemaakt.

De band heeft uiteindelijk nog tot 1942 bestaan.

Artikelen (Log-in benodigd)

Muziek (Log-in benodigd)

 <terug naar de Index>