Bruno Seidler-Winkler (18 juli 1880 - 19 oktober 1960) was een Duits dirigent, pianist en arrangeur. Het eerste deel van zijn opleiding genoot hij aan het Stern'ches Konservatorium,een van oorsprong particulier opleidingsinstituut dat van 1850 tot 1936 te Berlijn gevestigd was.

Hijk kreeg daar les van Ernst Jedlickzka een uit Poltava, in de huidige Oekraïne, afkomstige Russisch - Duitse pianist en muziek-criticus, die veel heeft betekend voor de verspreiding van Russische muziek in het westen.

Bruno zong in het koor van de Berlijnse Dom en op tien jarige leeftijd speelde hij viool en piano. Zo'n vier jaar later dirigeerde hij zijn eerste stukken in een klein theater in Berlijn.

Naast namen al Landon Ronald en Carlo Sabajno was Bruno een van de eerste dirigenten die als "huis-dirigent" verbonden raakte aan de orkesten die voor de Grammofoon opnames maakten. Zo is bekend dat Bruno de alleereerste opname van Bizet's Carmen met in de titlerol de Tsjechische sopraan Emmy Destinn in 1908 dirigeerde.

Ook zwaaide hij het baton in 1936 bij de opnamen van een tweetal stukken voor de Olympische spelen in Berlijn. Ondertaand treft u de Olympische Hymne van Strauss aan.

Vanaf het midden van de jaren 30 arrangeerde hij ook stukken voor het, uit de Comedian Harmonists voortgekomen, Meistersextett en begeleidde de jonge Franse violiste Ginette Neveu.

Vanuit muziekhistorisch perspectief is echter wellicht zijn best herinnerde bijdrage aan de kunst het arrangement dat hij schreef (en dirigeerde) voor de in 1939 door Lale Andersen opgenomen millionseller (Duitslands eerste) Lili Marleen. Opgenomen in de nacht van 31 juli op 1 augustus 1939 werd het een maand voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog uitgebracht.

Het nummer zou gedurende de oorlogstijd aan beide zijden van het conflict, in diverse uitvoeringen uitdrukking geven aan het gevoel van heimwee, scheiding en weemoed. Wat opvalt is het origineel zoals hier weergegeven, in tegenstelling tot latere uitvoeringen direct begint in een gematigd marstempo gespeeld , waar latere uitvoeringen veel melancholieker beginnen en in het tweede deel pas in marstempo overgaan.

Korte zijsprong van uw webredacteur:

Speciale vermelding voor wat betreft Lili Marleen verdient denk ik wel de uitvoering van the Magnificent seven. Een Nederlandse gelegenheidsformatie onder aanvoering van Henny Vrienten (1948 - 2022) die op hun in 1990 uitgebrachte (enige) album 'The Best of the Worst' een uitvoering brengt die de melancholie weet te vangen, maar in het tweede deel in omslaat naar een treurmars. 

De cd vormde het sluitstuk van een drieluik aan tournees.

....en weer terug naar Bruno;

In 1960, kort voor zijn overlijden krijgt Seidler - Winkler het Bundesverdienstkreuz uitgereikt.

De Duitse Brigitta Seidler-Winkler, (1936) zangpedagoge en voormalig Sopraan is zijn dochter.

Artikelen (Log-in benodigd)

Muziek (Log-in benodigd)

 Terug naar de index